استراتژی های تولید
موفقیت یا شکست سازمان در گرو توانایی آن در تعریف یک استراتژی اثربخش برای کسب مزیت رقابتی پایدار است. برای کسب قابلیت رقابت پذیری، مدیران باید با اخذ تصمیمات مناسب در حوزه تولید و عملیات، اهداف عملکردی سازمان از جمله سرعت و انعطاف را تأمین کنند. شرکت هایی که قبلاً از طریق کاهش هزینه، تمایز، صرفه جویی ناشی از مقیاس و کیفیت رقابت میکردند، اکنون به دنبال کسب مزیت رقابتی به واسطه استراتژی های مبتنی بر زمان هستند.
برای موفقیت در بازار رقابتی امروز لازم است مدیران یک استراتژی اثربخش برای کسب مزیت رقابتی پایدار اتخاذ کنند. انواع استراتژی های تولید شامل تولید برای انبار (Make to Stock) ، تولید بر اساس سفارش (Make to Order)، مهندسی بر اساس سفارش (Engineer to Order)می باشد.تولید برای انبار: شایع ترین استراتژی تولید در کارخانجات، تولید انبوه است. در این روش، تولید و حجم تولید نه بر اساس سفارش نهایی شده مشتری، بلکه براساس پیش بینی مجموعه از تقاضای بازار تعیین می شود. بدین ترتیب محصول پس از تولید انبارش می شود تا در هنگام تقاضا، کالا برای تحویل موجود باشد. میزان کالای انبارش شده بر اساس سیاست های انبارش شده، میزان فروش گذشته و پیش بینی از تقاضای بازار تعیین می شود.
تولید بر اساس سفارش: در این استراژی هر فرایند تولید تنها با دریافت سفارش قطعی شده مشتری آغاز می گردد. و به طور معمول کالای ساخته شده ای در انبار برای تحویل به مشتری وجود ندارد. این استراتژی بیشتر توسط مجموعه های دارای تولید سفارشی (مانند صنعت چاپ، تولید ماشین آلات و …) به کار گرفته می شود.مهندسی بر اساس سفارش: این استراتژی در شرکت های تولید کننده ساختارهای پیچیده استفاده می شود. در اغلب موارد، پروژه های ساخت مهندسی بر اساس سفارش، نیاز به سازماندهی تعداد زیادی فعالیت داشته و زمان زیادی صرف طراحی و ساخت محصولات بزرگ با سفارشی سازی بالا طبق نیازمندی ها و مشخصات تعیین شده توسط مشتریان خاص می شود. بدین ترتیب در این گونه شرکت ها، طراحی و مهندسی محصول(پیش از ساخت) اهمیت بالایی دارد.در این فایل پاوپوینت در ۲۹ اسلاید استراتژی های تولید تبیین شده است که می تواند مورد استفاده دانشجویان مدیریت صنعتی و مدیران تولید قرار گیرد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.